Hem / Kultur, Media & Underhållning / Ömer hayyam sözleri
İyi yaşamamak beni tek korkutan.
Ya sırtımıza alıp taşıyoruz, ya ayağımızın altına alıp çiğniyoruz; öğrenemedik bir türlü yan yana yürümeyi.
Dünya yıldıramazsın beni ne yapsan; ölümden de korkmam, er geç ölür insan. Bu muammayı ne sen okuyabilirsin ne de ben. İşte Ömer Hayyam'ın en anlamlı, en ünlü ve ders niteliği taşıyan sözleri ile rubailerinden özel alıntılar…
Dört unsurdan yaratmışsa seni felek, ruha dair şu sözleri bilmen gerek.
Yalan mı?
Bence bu çok anlamlıdır ve kişinin öncelikle ruhunu beslemesi lazım.
Bir kalp ki onun sevmesi aldanması yok tutkunluğu yok, bir güzele yanması yok bin kez yazık olsun sevişiz yüreğe asksiz geçecek günlerin faydası yok..
Seni aramaktan dünyanın başı dertte; zengine de göründüğün yok, fakire de; sen konuşursun da biz sağır mıyız yoksa, hep kör müyüz, sen varsın da görünürde.
Yıllar günler gibi geçti gider; nerde o eski dertler, sevinçler?
Biri bir şey mi söyledi; söze değil söyleyene bakınız.
En iyisi şu idi ben bu fesat dünyaya;
ne gelip ne bulunmak, ne de gitmek isterdim.
Bilmem, tanrım, beni yaratırken neydi niyetin, bana cenneti mi, cehennemi mi nasip ettin; bir kadeh, bir güzel, bir çalgı bir de yeşil çimen bunlar benim olsun, veresiye cennet de senin.
Cehennemi gerçekten bilmek mi istersin?
Yalan mı?
Bir yürek ki yanmaz yürek denir mi ona sevmek haram yüreğinde ateş olmayana bir günü sevgisiz geçirdinse yazık en boş geçen günün o gündür inan bana.
Dünyayı yeniden yarataydı, yaratırken de beni yanında tutaydı; derdim: 'ya benim adımı sil defterinden, ya da benim dilediğimce yarat dünyayı
Sen sofusun, hep dinden dem vurursun, banada sapık, dinsiz der durursun.
Gördük bütün insan işlerinin iç yüzünü. Kölelik.
Hep arar dururdum, dünyaya geleli, alın yazısını, cenneti, cehennemi, hocam kesti attı, sağlam bilgisiyle: alın yazısı, cennet, cehennem sende, dedi.
Tanrı gülüşünle öfkeni almış senin, Birinden cennet yapmış, birinden cehennem. 4 Aralık 1131) İranlı şâir, filozof, matematikçi ve astronom.
Birer masal söyleyip uyuya kaldılar.
Bir kerpiçim de olsa, satar yine şarap içerim.
Okunu attı mı ölüm, siperler boşuna; o şatafatlar, altınlar, gümüşler boşuna.
Girme şu alçakların hizmetine: konma sinek gibi pislik üstüne. Detaylar
Desene biz çoktan cennetlik olmuşuz: bak, bir yanda şarap, bir yanda sevgili.
Benim halimden haber sorarsan, bir çift sözüm var sana, yürekten: sevginle gireceğim toprağa, sevginle çıkacağım topraktan.
Senden benden önce de vardı bu gün bu gece felek dönüp durmadaydı hep bu gördüğünce usulca baş toptağa, çünkü bastığın yer bir güzelin gözbebeğiydi beş on yıl önce.
Sevgiyle yoğrulmamışsa yüreğin tekkede, manastırda eremezsin bir kez gerçekten sevdin mi dünyada cennetin cehennemin üstündesin.
Ey özünün sırlarına akıl ermeyen; suçumuza, duamıza önem vermeyen; günahtan sarhoştum, ama dilekten ayık; umudumu rahmetine bağlamışım ben.
Dert içinde sevinci bul da yasa; haksız düzende haklı ol da yasa; sonu nasıl olsa yokluk dünyanın, varından yoğundan kurtul da yasa.
Can o güzel yüzüne vurgun, neyleyim; gönül tatlı diline tutkun, neyleyim; can da, gönül de sır incileriyle dolu: ama dile kilit vurmuşsun, neyleyim.
Ne diyebilirim ki sana, varlığın sırları saklı senden, benden; bir düğüm ki ne sen çözebilirsin, ne ben.
Herkese vefalı olsaydı dünya sıra mı gelirdi senin yaşamana?
Sen içmiyorsan, içenleri kınama bari; bırak aldatmacayi, iki yüzlülükleri; şarap içmem diye övünüyorsun, ama, yediğin haltlar yanında şarap nedir ki?
Sabah horozlarının bağırışı, yeni bir günün doğuşunu müjdelerken aslında bize derin bir mesaj verir: "Zaman akıp gidiyor, her geçen gün bir daha geri gelmeyecek.
Bu zorbalar ne biçim adamlar dedim?